伤

shāng

1. жара, жарақат, зақым, ақау, кілтипан, дерт

轻伤 — жеңіл-желпі жара, кішігірім жара, жеңіл жара

致命伤 — ажалды жара, шипасыз жара; меңдетпелі дерт, ауыр сырқат, оңдырмас олқылық

满身是伤 — тұла бойы түгел жарақат

内伤 — ішкі зақым, ішкі дерт

2. зиян салу, залал келтіру, зақым жеткізу, зияндау, залалдау, зақымдау, бұзу, бүлдіру, жаралау, жарақаттандыру, мертігу

伤受 — жаралану, жарақаттану

摔伤 — мертігу

伤身 — денсаулықты зақымдау, денсаулықты бұзу, денсаулықты бүлдіру

伤害 — жаралау, зақымдау, соқтығу, тиісу

伤感情 — жанын жаралау, ренжітіп қою, өкпелетіп алу

烟酒伤身体 — темекі мен арақ денсаулықты бұзады

伤劳 — әлсіреу

3. жел қарысу, суық тию, науқасқа шалдығу, суық ұстау, жел тию, науқастану, сырқаттану, ауру, дімкәстану

伤风 — жел қарысу, суық ұстау, тұмау болу, желдену, тұмаурату

4. зәтте болу, шығып кету, мезі болу, ығыр болу, жалығып кету, жеріп болу, зерігіп кету, жалығу, жеру, зерігу

这孩子吃糖吃伤了 — байғұс бала қанттан әбден жалыққан екен

5. зиян, залал, зақым, ықпал, кесір, кесел, салқын, шіркеу, кедергі, тосқауыл, бөгет, оралғы, әуре, сарсаң

无伤大体 — ұлы тұлғасына кесірі тие қоймайды

有伤国体 — мемлекет беделіне шіркеу түсіреді

6. қылмысты болу, күнәлі болу, шажылы болу, жазықты болу, қаяу салу, ылғал түсіру, алғау салу, дақ түсіру, кейіс салу, кейіту, ренжіту, өкпелету

伤众 — ел-жұртты ренжіту, қалың қауымды түңілту

开口伤人 — тіл тигізу, балағат жаудыру, иянат айту

7. қайғыру, қасіреттену, қамығу, мұңаю, уайымдау, назалану, қапалану

伤悲 — қасіреттену, қайғыру, мұңаю, қапалану